خداوند متعال برخی از اوصاف جنت را به منظور ترغیب و تشویق برای دسترسی به آنها برای ما تعریف نموده است ، و بعضی از نعمت‌های آن بیان شده و بسیاری از آنها را برای فراهم‌آوردن زمینه ی بیشتر جهت تلاش و کوشش بشر مخفی نموده است... انواع نعمت‌های جنت هرچه بیشتر شناخته شوند ، عقل بشر از درک و فهم آن ناتوان‌تر می‌ماند ، زیرا خوبی‌هایی در بهشت وجود دارد که بر هیچ فکری خطور نکرده و هیچ کسی در هرگونه حالتی آن را نمی‌شناسد .
اکنون این سؤال مطرح می‌شود که آیا بهشت و نعمت‌هایش را می‌شناسیم ؟
بدون تردید آنجا سرایی جاودانه و همیشگی می‌باشد ، انسان بهشتی نه سختی می‌بیند و نه بدبختی ، و نه در آن اندوهگین می‌شود و نه گریه می‌کند ، لذاتش را انتهایی و خوشی‌هایش را پایانی نیست ، نعمت‌هایش عقل انسان را متحیر و اندیشه اش را متعجب می‌گرداند.
هي جنة طابت وطاب نعيمها
فنعيمها باق وليس بفان
آن باغی است بسیار خوب و دارای نعمت‌های زیبا ، پس نعمت‌های آن برای همیشه باقی می‌ماند و هرگز فنا نمی‌پذیرد .
بهشت نوری است که می‌درخشد ، و ریحانی است که فضا را عطرآگین می‌کند ، کاخی است محکم ، نهری است جاری و میوه‌ای است رسیده... و دارای حوریانی است زیبا و خوبروی . و لباس‌های بسیار در جایگاهی همیشگی و ابدی ، و... دارای خانه‌هایی بلند و زیبا که برای اهل و صاحبان‌شان مانند ستاره‌ای است که در افق می‌درخشد و همواره در حال نورافشانی می‌باشد .
عَنْ أَبِى هُرَيْرَةَ رضی الله عنه قَالَ : قُلْتُ : يَا رَسُولَ اللَّهِ! مِمَّ خُلِقَ الْخَلْقُ؟ قَالَ : «مِنَ الْمَاءِ». قُلْتُ : مَا بِنَاءُ الْجَنَّةِ ؟ قَالَ : « لَبِنَةٌ مِنْ فِضَّةٍ ، وَلَبِنَةٌ مِنْ ذَهَبٍ ، وَمِلاَطُهَا الْمِسْكُ الأَذْفَرُ ، وَحَصْبَاؤُهَا اللُّؤْلُؤُ وَالْيَاقُوتُ ، وَتُرْبَتُهَا الزَّعْفَرَانُ ، مَنْ يَدْخُلْهَا يَنْعَمْ وَلاَ يَبْأَسْ ، وَيُخَلَّدْ وَلاَ يَمُوتْ ، لاَ تَبْلَى ثِيَابُهُمْ وَلاَ يَفْنَى شَبَابُهُمْ » . ( ترمذی 2526 – احمد 2 / 445 و صحیح البانی در حاشیه مشکوة 5630 ) .
ترجمه : « از ابوهریره رضی الله عنه مرویست که عرض کردم : یا رسول الله! مخلوقات از چه چیزی آفریده شده اند ؟ فرمود : از آب ، عرض کردم : ساختمان‌های بهشت از چه چیزی ساخته شده ؟ فرمود : خشتی از نقره ، و خشتی از طلا و ملاط آن ( ملاط : مخلوطی از گل یا ماسه و سیمان که میان دو خشت قرار داده می‌شود ) مُشک خوشبو ، و سنگریزه‌هایش از مروارید و یاقوت ، و خاکش زعفران می‌باشد ، هرکس داخل آن شد ، به خوشی زندگی کرده ناامید نمی‌شود ، جاویدان می‌ماند و هرگز نمی‌میرد ، لباس‌های اهل جنت کهنه نمی‌شوند و جوانی آنها از بین نمی‌رود ».
بنابراین ، جنت و نعمت‌هایش بسیار خوب ، زیبا و لذت‌بخش می‌باشند :
( لِلَّذِینَ اتَّقَوٌا عِندَ رَبِّهِمٌ جَنَّتٌ تَجرِی مِن تَحتِهَا الأَنهَرُ خَلِدِینَ فِیهَا وَ أَزوَجٌ مُّطَهَّرَةٌ وَ رِضوَنٌ مِّنَ اللهِ و اللهُ بِصِیرٌ بِالعِبَادِ ) [ آل عمران : 15 ] .
  ترجمه : « برای کسانی که پرهیزگاری پیشه کنند نزد پروردگارشان باغ‌هایی ( در جهان دیگر ) است که رودخانه‌ها از پای ( درختان ) آنها می‌گذرد ، در آنجا جاویدان هستند. (همچنین ایشان را) همسران پاکیزه (از هر پلیدی و نقصی) و خشنودی خداست. و خداوند (رفتار و کردار) بندگان را می‌بیند. ( و نیت درونی ایشان را می‌داند ) » .
وجنات عدن ذخرفت ثم أزلفت
لقوم على التقوى دواما تبتلوا
بها كل ما تهوي النفوس وتشتهي
وقرة عين ليس عنها تحول
باغ‌ها و بهشت جاوید برای مردمی مزین و آراسته و آماده شده اند که همیشه از خدا می‌ترسند و با تقوایند ، و به خاطر رسیدن به بهشت از خواهش‌های نفسانی دوری می‌کنند ، زیرا بهشت مکانی است که باعث راحت و آرامی چشم‌ها می‌شود و هرکس داخل بهشت شد هرگز از آن جدا نمی‌شود .
برادر و خواهرم! آیا ممکن است که عقل انسان این همه نعمت‌ها را درک کند و سپس نسبت به آنها بی‌رغبتی نشان دهد؟!!
این ندای خیر است که تو را با دلسوزی فرا می‌خواند ، و نیروی رقابت و مسابقه برای رسیدن به بهشت را در وجود تو تحریک می‌کند :
( وَ سَارِعُوا إلَی مَغفِرَةٍ مِّن رَّبِّکُم وَ جَنَّةٍ عَرضُهَا السَّمَوَتُ وَ الأَرضُ أُعِدَّت لِلمُتَّقِینَ ) [ آل عمران : 133 ] .
 ترجمه : « ( و با انجام اعمال شایسته ) به سوی آمرزش پروردگارتان و ( رسیدن به بهشتی ) بشتابید و بر یکدیگر پیشی گیرید که پهنای آن ( همچون پهنای ) آسمان‌ها و زمین است ؛ ( و چنین جایگاه باارزشی ) برای پرهیزکاران تهیه دیده شده است . »
بنابراین ، به سوی خودداری از گناه و طلب بخشش از گناهان و زندگی ابدی در سرزمینی جاوید بشتاب! زیرا بشارت‌دهنده به تو چنین مژده می‌دهد :
يا طالب الدنيا الدنية إنها
شرك الردى وقرارة الأقذار
دار متى ما أضحكت في يومها
أبكت غداً تباً لها من دار
ای کسی که خواهان دنیای پست و بی‌ارزش هستی ، بدان دنیا جایگاهی بی‌ارزش و فاسد است .
خانه‌ای است که یک روز آن شادی و روز دیگرش گریه است ، چنین  خانه‌ای نابود باد .
بنابراین ، انسان دانا کسی است که این دنیا را فقط به اندازه ی رفع احتیاج خود بخواهد ، و برای به دست‌آوردن نعمت‌های دنیای باقی و ورود به بهشت تلاش کند .
خداوند متعال می‌فرماید :
( وَ لَلأَخِرَةُ خَیرٌ لَّکَ مِنَ الأُولَی ) [ الضحی : 4 ]
ترجمه : « و به یقین آخرت براى تو از دنيا بهتر است! » .
عاقل کسی است که به دنبال سعادت و خوشبختی همیشگی برود و در جستجوی بهشت باشد و برای به دست‌آوردن نعمت‌های بیکران آن تلاش کند ، راه به دست‌آوردن جنت یقین‌داشتن به توحید و یگانگی الله تعالی و اتباع و پیروی رسول خدا محمد صلی الله علیه وسلم و أدای فرائض و واجبات و دوری‌نمودن از اعمال فاسد ، گناهان کبیره و کارهایی که خداوند حرام نموده است می‌باشد ، و همچنین نزدیک‌شدن به پروردگار به وسیله ی انجام نوافل و اعمال صالح و توبه و انابت به سوی پروردگار در هنگام تاریکی و خلوت و استغفارنمودن از خطاها و گناهان و لغزشهاست ، و رفتن به دنبال فراگیری علم و دانش و سعی‌نمودن برای فهمیدن و عمل‌کردن به علم و مداومت بر اخلاص و صدق و راستی با الله تعالی می‌باشد ، زیرا جوینده ی این طریق در یقین و یافتن راه سعادت ناکام نمی‌شود و جدیت و کوشش وی ضایع نخواهد شد . خداوند متعال می‌فرماید :
( وَ العَصرِ (1) إِنَّ الإِنَسنَ لَفِی خُسرٍ (2) إِلَّا الَّذِینَ ءَ امَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّلِحَتِ وَ تَوَاصَوا بِالحَقِّ وَ تَوَاصَوا بِالصَّبرِ (3) [ العصر : 1-3 ]
ترجمه : « سوگند به زمان ( که سرمایه ی زندگی انسان و فرصت تلاش او برای نیل به سعادت دو جهان است )! انسان‌ها همه در زیان هستند. مگر کسانی که ایمان می‌آورند ، و کارهای نیکو و شایسته انجام می‌دهند ، و یکدیگر را به تمسک به حق ( در عقیده و قول و عمل ) سفارش می‌کنند ، و یکدیگر را به شکیبائی ( در تحمل سختی‌ها و دشواری‌ها و دردها و رنجهائی ) توصیه می‌نمایند ( که موجب رضای خدا می‌گردد ) » .
کتاب وصف بهشت ( جنت )
نویسنده : ابوالحسن ابن الفقیه
مترجم :  ام عزیزالرحمان ملازاده
منبع : سایت کتابخانه عقیده
www.aqeedeh.com